Wyłączenie z dziedziczenia a wydziedziczenie – na czym polega różnica?
Data
lut

21

Otwarcie testamentu, poznanie ostatniej woli spadkodawcy i dalsze postępowanie spadkowe może się okazać niemiłą niespodzianką dla niektórych spadkobierców ustawowych, którzy zostali pomięci w zapisach testamentowych. Czy to wydziedziczenie? Nie, to wyłączenie z dziedziczenia.

Czym jest wyłączenie z dziedziczenia?

Wyłączenie z dziedziczenia polega na wyrażeniu ostatniej woli testatora w formie tzw. testamentu negatywnego, w którym spadkodawca wskazuje osoby powołane do dziedziczenia, pomijając jedną, bądź kilka osób, które gdyby nie testament, dziedziczyłaby ustawowo. Testator nie musi podawać w tym przypadku przyczyny takiego pominięcia.
W takiej sytuacji spadkobierca ustawowy nie otrzymuje udziału w majątku spadkowym, ale zachowuje prawo do zachowku, którego może żądać od spadkobierców i zapisobierców, wskazanych w testamencie.

Jeśli nie jesteś pewny swojej sytuacji spadkowej i tego, jakie czynności podjąć w danej sytuacji, skontaktuj się z adwokatem od spraw spadkowych, który doradzi, jak dalej postępować.

Czym jest wydziedziczenie?

Wydziedziczenie zachowuje podobną formę do wyłączenia z dziedziczenia, z tym zastrzeżeniem, że w tej sytuacji spadkodawca w testamencie musi wskazać konkretną osobę i jedną z trzech ustawowych przyczyn wydziedziczenia, które następują, gdy:

1. spadkobierca nie spełniał obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy;
2. spadkobierca umyślnie dopuścił się przestępstwa względem spadkodawcy, narażając jego zdrowie, wolność lub życie;
3. spadkobierca świadomie żył niezgodnie z zasadami współżycia społecznego, postępując wbrew woli spadkodawcy.

W takiej sytuacji spadkobierca ustawowy nie otrzymuje prawa do dziedziczenia i udziału w majątku spadkodawcy oraz jest pozbawiony prawa do zachowku. Może on jednak próbować udowodnić przed sądem, że wydziedziczenie jest nieważne, a spadkodawca mu przebaczył, odzyskując tym samym prawo do zachowku, ale nie do dziedziczenia ustawowego.